Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, η οποία εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο, είναι ίσως η πιο σημαδιακή ημέρα για τα εκατομμύρια των γυναικών σε όλο τον πλανήτη. Μια γιορτή η οποία, ουσιαστικά, αφορά στους αγώνες εργαζόμενων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους έγραψαν ιστορία. Και έγραψαν την ιστορία αλλιώς.
Οι γυναίκες έβαλαν γερά θεμέλια έτσι ώστε, στον 21ο αιώνα, να τυγχάνουν – ή τουλάχιστον να διεκδικούν, το νόμιμα κατοχυρωμένο δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης με τους άνδρες καθώς και άλλων δικαιωμάτων τα οποία είναι κατοχυρωμένα με διεθνείς συμβάσεις. Οι αγώνες των γυναικών άπλωσαν βαθιές ρίζες μέσα στην ιστορία με πρώτες τις γυναίκες του Παρισιού κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης (1789), όπου μαζί με τους άνδρες διεκδικούσαν δυναμικά «ισότητα, αδελφότητα ελευθερία».
Σαν σήμερα, 164 χρόνια πριν, στις 8 του Μάρτη του 1857 στην μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, κατέβηκαν στους δρόμους αξιώνοντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μαζική αυτή κινητοποίηση πνίγηκε στο αίμα. Ακολούθησαν άλλοι αγώνες γυναικών στην Ευρώπη και αλλού.
Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 1975. Το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη. Μια μέρα επανάστασης και αέναης ελευθερίας. Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από την πρώτη «σπίθα».
Εκατομμύρια γυναίκες, κάθε εθνικότητας, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας υποφέρουν ακόμα από τα δεινά του «ανίσχυρου φύλου», αυτής της σεξιστικής απάτης η οποία, δυστυχώς, εμπεδώνεται και καλλιεργείται. Αν και όλα θα έπρεπε να γίνονται για τις γυναίκες, ως «ευχαριστώ» για την ύπαρξή μας.
Η γυναίκα πρέπει να τιμάται, όχι μόνο στις 8 Μαρτίου, αλλά κάθε ημέρα, επειδή αγωνίστηκε και αγωνίζεται, γιατί έχει άποψη και πολεμά γι’ αυτή, γιατί δε συμβιβάζεται με την ταυτότητα που της απέδωσε η κοινωνία. Τιμή, σε όλες τις γυναίκες, τιμή στα πλάσματα που φέρνουν μέσα τους τη ζωή, που γεννούν τις ελπίδες της ανθρωπότητας.
Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας είναι αφιερωμένη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στον παγκόσμιο αγώνα των γυναικών κατά της κρίσης του COVID-19.
Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της πανδημίας του κορονοϊού, καθώς αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Πολλές έχουν επίσης πληγεί σοβαρά από την κρίση λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας ή της απασχόλησής τους σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι συνεχόμενοι εγκλεισμοί έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας.
Γι’ αυτό όχι μόνο μια Παγκόσμια Ημέρα, αλλά κάθε ημέρα αξίζει τιμή σε αυτό το θαύμα που λέγεται γυναίκα, η οποία ζει σ’ έναν κόσμο με ακραίο σωβινισμό, σ’ έναν κόσμο πολεμικών συγκρούσεων και ανισοτήτων και αγωνίζεται να σώζει ζωές. Γιατί η γυναίκα δίνει ζωή στις κοινωνίες, σε έναν αδιάκοπο αγώνα μέσα σε αυτές.
Όπως λέει και στο τραγούδι της η Ελένη Δήμου «Η ζωή είναι γυναίκα, σαν γυναίκα αιμορραγεί».
Υποκλίνομαι!